Solidarna odpowiedzialność dorosłych domowników za czynsz

Solidarna odpowiedzialność dorosłych domowników za czynsz

Jak wskazuje art. 688¹.  § 1. Kodeksu cywilnego za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Oznacza to, że odpowiedzialność za uregulowanie czynszu i innych wymaganych opłat związanych z lokalem mieszkalnym ponoszą wspólnie z najemcami osoby, które nie posiadają tytułu prawnego do wynajmowanego lokalu, lecz stale w nim zamieszkują. Stałe zamieszkiwanie oznacza, że wynajmowany lokal mieszkalny stanowi dla nich centrum aktywności. Odpowiedzialność każdej z osób stale zamieszkującej z najemcą ogranicza się jednak wyłącznie do okresu rzeczywistego zamieszkiwania w lokalu. Istotny jest również wiek danego lokatora, gdyż odpowiedzialnością za czynsz i inne należności obarczone są wyłącznie osoby pełnoletnie. Należy podkreślić, że niedopuszczalne jest natomiast dochodzenie od osoby wspólnie zamieszkującej z najemcą opłat za czynsz sprzed ukończenia przez nią 18 lat.

Przywołany przepis zakłada solidarną odpowiedzialność wszystkich pełnoletnich domowników z najemcą, bez względu na to, czy posiadają oni środki do uregulowania należności. Zgodnie z uregulowaniami Kodeksu cywilnego solidarność dłużników polega na tym, iż wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Wierzyciel może zatem dochodzić roszczeń od wszystkich lokatorów, od kilku z nich lub tylko jednego. Odpowiedzialność solidarna trwa do czasu zupełnego zaspokojenia wierzyciela.

Nie rzadko występuje sytuacja, w której właściciel mieszkania nie wie, kto dokładnie zamieszkuje w wynajmowanym przez niego lokalu. W takim przypadku, w razie nieregulowania czynszu i innych należnych opłat przez najemcę, niejednokrotnie właściciel lokalu żąda zapłaty od osób, co do których wydaje mu się, że zajmują mieszkanie razem z najemcą. Dotyczy to w szczególności dorosłych dzieci najemców, które już wyprowadziły się od rodziców, a wynajmujący nie jest tego świadomy. Wiele osób o istniejącym zadłużeniu, które ich obciąża, oraz wydanym w postępowaniu sądowym nakazie zapłaty dowiaduje się dopiero po zawiadomieniu komornika o wszczęciu egzekucji.

W  sytuacji, gdy sąd wydał nakaz zapłaty, w terminie 14 dni od jego doręczenia konieczne jest wniesienie sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz podniesienie zarzutu braku odpowiedzialności za długi z uwagi na niezamieszkiwanie pod danym adresem. Jeżeli termin ten natomiast upłynął, ponieważ ze względu na niezamieszkiwanie pozwanego pod adresem, na który doręczono nakaz zapłaty, pismo to do niego nie dotarło, należy wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, powołując się na niewłaściwe doręczenie. Do wyżej wskazanego wniosku dołączyć należy sprzeciw.

Zadanie publiczne zostało sfinansowane ze środków Miasta Bytom.