Święto Pracy – 1 maja

Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, też popularnie nazywanym Świętem Pracy. Święto Pracy obchodzimy 1 maja.

Święto Pracy wprowadzono w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dnia maja 1886 w Chicago w USA. Było to podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia racy.

Krótkie informacje o Święcie Pracy

DZIEŃ	1 maja
PAŃSTWA	świat
TYP ŚWIĘTA	międzynarodowe
ZWYCZAJE	pochód pierwszomajowe
UPAMIĘTNIENIA	strajk robotników w Chicago (1886)
ZNACZENIE	podkreślenie wartości pracy ludzkiej
INNE NAZWY	Międzynarodowe Święto Proletariatu, Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy
PODOBNE ŚWIĘTA	Światowy Dzień Pracownika Socjalnego, Dzień Pracownika Administracyjnego

Święto Pracy – 1 maja w Polsce

Na naszych ziemiach pierwsze obchody miały miejsce w 1890 i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców współorganizowane m.in. przez działaczy II Proletariatu. Ogromne demonstracje, pochody oraz starcia z carskim wojskiem, policją, kozakami oraz wspierającymi je nacjonalistycznymi bojówkami miały miejsce w czasie rewolucji 1905 roku. Gdzie? Na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego, a organizowały je głównie Polska Parta Socjalistyczna, Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy oraz Bund. Podobnie było z licznymi pochodami i demonstracjami klasowych organizacji robotniczych i partii lewicowych, w tym:

• Polskiej Partii Socjalistycznej,
• żydowskiego Bund-u,
• nielegalnej Komunistycznej Partii Polski,
• Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”,
• Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy,
• Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi.

Odbywały się one 1 maja też w okresie II RP. Często były one atakowane przez policję oraz nacjonalistycznych bojówkarzy, dochodziło do morderstw działaczy klasowych związków zawodowych i partii lewicowych.

Wniosek o ustanowienie 1 maja jako powszechne w całej Polsce Święto Pracy, z prawem do dnia wolnego, był omawiany w Sejmie Ustawodawczym w 1919 roku. Święto Praco w naszym kraju jest od 1950 świętem państwowym – wolnym od pracy.

Święto Pracy, a czasy w PRL-u

W czasach PRL organizowano 1 maja pochody pierwszomajowe, które miały upamiętniać ważne wydarzenia dla środowiska robotniczego. Manifestacje zwoływane przez PPS, czyli Polską Partię Socjalistyczną przed II wojną światową miały charakter dość spontanicznego przemarszu, gromadzącego zwolenników partii socjalistycznej.

Po 1945 roku przejmujący władzę w naszym kraju komuniści próbowali początkowo nawiązywać do przedwojennego schematu, np. obecność mszy świętej w programach uroczystości. Wtedy powoli nasilał się proces odgórnego planowania całej ceremonii i traktowanie tego dnia jako święta państwowego, który stawał się obowiązkowym rytuałem.

W latach 80. nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała w opozycji do oficjalnych obchodów podziemna Solidarność. Święto pracy było jednym z najważniejszych świąt najnowocześniejszych i największych kopalń w ówczesnej Polsce – KWK „1 maja” w Wodzisławiu Śląskim.

Jak wygląda Święto Pracy w XX. wieku?

Aktualnie Międzynarodowe Święto Pracy w Polsce ma charakter spontaniczny, pluralistyczny i wielonurtowy. Od lat swoje demonstracje organizują środowiska anarchistyczne i anarchosyndykalistyczne np. Związek Syndykalistów Polski. Osobne uroczystości organizuje Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych i Sojusz Lewicy Demokratycznej. Własne obchody w Warszawie organizuje Ruch Sprawiedliwości Społecznej, Komunistyczna Partia Polski oraz Pracownicza Demokracja. Podobne wydarzenia organizuje też Polska Partia Socjalistyczna i Lewica Razem w Łodzi i Warszawie. Demonstracjom towarzyszą pikniki, kiermasze prasy lewicowej, konferencje, dyskusje plenerowe oraz koncerty.

Źródło informacji: Wikipedia